Bełchatów. Mandat w karierze nie przeszkadza, czyli jak zawodowo rozwijali się nasi radni

Najbardziej spektakularna kariera zawodowa ostatnich czterech lat? W gronie radnych pierwszeństwo należy naszym zdaniem do dr Dariusza Roguta. Gdy w 2014 roku startował z list PiS do rady powiatu i ubiegał się o stanowisko burmistrza Zelowa, był adiunktem w Instytucie Historii piotrkowskiej filii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, gdzie (jak wynika z oświadczenia majątkowego) w 2014 roku zarobił niespełna 50 tys. zł. Ale cztery miesiące po wyborach (burmistrzem nie został, ale radnym owszem) był już dyrektorem Muzeum Regionalnego w Bełchatowie. Z funkcji tej zrezygnował w lipcu 2016 roku i wrócił na uczelnię. Ci jednak, którzy wieszczyli kryzys jego zawodowej kariery, mocno się mylili. Pół roku później radny powiatowy z Bełchatowa został dyrektorem łódzkiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Zyskał nie tylko prestiż, bo finanse radnego Roguta także się poprawiły. W ciągu 9 miesięcy 2017 roku zarobił w IPN ponad 97 tys. zł.

O ile radny Rogut miał chwilami „pod górkę”, o tyle w kilku przypadkach awanse okazały się tak błyskawiczne, jak i trwałe. W kwietniu 2015 roku radna powiatowa PiS, Dorota Pędziwiatr**, zamieniła etat nauczyciela w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 4 na fotel dyrektora Miejskiego Centrum Kultury w Bełchatowie. Szefuje tam do tej pory.

Z podziwem można też spoglądać na karierę Elżbiety Naturalnej, przewodniczącej Rady Miejskiej w Bełchatowie. Przed wyborami była koordynatorem zespołu zamówień publicznych i funduszy zewnętrznych w beł-chatowskim Urzędzie Gminy. Zdobycie mandatu radnej było tylko początkiem dobrych zmian. Jeszcze w 2015 roku została sekretarzem w szczercowskim Urzędzie Gminy, rok później została sekretarzem starostwa.

Naturalna była tylko jednym z kilkorga urzędników z gminy Bełchatów, którzy po zdobyciu mandatu radnego awansowali zawodowo. Miejski radny Sebastian Brózda (PiS), w 2014 roku kierownik referatu inwestycji, kilka miesięcy później został sekretarzem tego urzędu by w 2016 roku zostać prezesem PKS Bełchatów.

Dorota Pytlewska, radna miejska PiS i w 2014 roku kierownik referatu administracyj-no-kadrowego w tym samym urzędzie gminy, jest też kierownikiem, tyle że placówki terenowej Kasy Ubezpieczeń Społecznych Rolników w Bełchatowie.

I wreszcie Miłosz Rudnicki, przed wyborami sekretarz tego urzędu, jeszcze w grudniu 2014 roku (już będąc radnym powiatowym z list PiS), został prezesem miejskiej spółki Sanikom, gdy Sanikom został „połknięty” przez PGM, Rudnicki został szefem tej drugiej spółki. Z tego stanowiska dosyć niespodziewanie odwołano go miesiąc temu. Ale czy to oznacza krach jego kariery zawodowej? Niekoniecznie.

Młodzi dobrze rokują

Ciekawie rozwijają się też kariery najmłodszych radnych. Joanna Janicka (rada miejska) była w 2014 roku asystentką w klinice stomatologicznej w Warszawie. Po wyborach również pracowała na stanowisku asystentki, tyle że starosty Waldemara Wyczachowskiego. Sama z tego etatu zrezygnowała, wróciła do stolicy i do wyuczonego zawodu. Ale w listopadzie 2017 roku mógł już cieszyć się nową pracą - referenta ds zakupów w PGE GiEK.

Z kolei Michał Wyczachowski (nie mylić z bratem - starostą) w 2014 roku pracował w Domu Pomocy Społecznej w Bełchatowie. Zdobył mandat radnego miejskiego i w 2015 roku zmienił pracodawcę. Został zatrudniony w Miejskim Zakładzie Komunikacji w Bełchatowie. Długo tam miejsca nie zagrzał, bo w listopadzie 2016 roku rozpoczął pracę w kopalnianej spółce Bestgum.

W gronie radnych powiatowych takim przykładem może być Karol Orymus. Gdy w 2014 roku startował z list PiS, uczył historii uzupełniając etat godzinami w kilku szkołach na terenie gminy Bełchatów. W czerwcu 2017 roku został szefem rady powiatu, a nowy rok szkolny rozpoczął już w nowej zawodowej roli - wicedyrektora Szkoły Podstawowej nr 8 w Bełchatowie.

Politycznie inna opcja,ale też nie jest źle

Nie tracą także radni z innych niż PiS opcji politycznych. Szczepan Chrzęst, do grudnia 2014 roku starosta, potem „tylko” radny powiatowy PSL (czy też Ziemi Bełchatowskiej-PSL, bo w wyborach była to jeszcze jedna drużyna) po kilkudniowym bezrobociu (zarejestrował się nawet w Powiatowym Urzędzie Pracy) dostał etat i to nie byle jaki. Został prezesem miejskiej spółki - Bełchatowskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego.

Z kolei radny powiatowy Platformy Obywatelskiej, Damian Nowak, przed wyborami był dyrektorem Zespołu szkół Ogólnokształcących w Zelowie. W 2015 roku zamienił Zelów na Bełchatów, gdzie został dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 13. Odrazu przełożyło się to na jego zarobki. W 2014 roku w Zelowie zarobił niespełna 62,5 tys. zł. Jako dyrektor „trzynastki” w 2017 roku miał już roczne dochody na poziomie ponad 78 tys. zł.

I wreszcie przykład Marka Chrzanowskiego, byłego prezydenta miasta, obecnie radnego powiatowego z list PLUS-a. Mandat objął dopiero w lutym 2015 roku niemal równocześnie z tym, jak znalazł nową pracę. Został członkiem zarządu spółki Mega Service. Nie był tam jednak zatrudniony na umowę o pracę, ale prowadził działalność z zakresu zarządzania i doradztwa - tak przynajmniej wynika z oświadczenia majątkowego prezydenta. W 2015 roku osiągnął z tego tytułu dochód w wysokości niemal 157 tys. zł. Rok później było jeszcze lepiej - ta sama działalność przyniosła mu ponad 258 tys. zł dochodu. Były prezydent zawiesił ją w listopadzie 2017 roku. Umowę o pracę podpisał z elektrownianą spółką Elbis. Pracuje na stanowisku głównego specjalisty ds rozwoju.