Miękkie lądowanie czy bolesny upadek? Jakie są losy tych polityków?

Czy nieoczekiwane i ekspresowe pożegnanie Agnieszki Wysockiej, niegdysiejszej wiceprezydent Bełchatowa, ze stanowiskiem dyrektora departamentu komunikacji PGE GiEK SA i w ogóle ze strukturami grupy energetycznej będzie oznaczało zmianę w układzie sił lokalnych struktur Prawa i Sprawiedliwości

Czy fakt, że nowy zarząd spółki nie zamierza już współpracować z żoną przewodniczącego Rady Miejskiej w Bełchatowie oznacza, że słabnie również polityczna pozycja Piotra Wysockiego? To pytania, które zadają sobie dziś nie tylko obserwatorzy bełchatowskiej sceny politycznej.

Na odpowiedzi na nie poczekamy najpewniej jeszcze kilka miesięcy i wtedy też będzie jasne, jak potoczą się dalsze zawodowe losy byłej dyrektor departamentu komunikacji. Czy uda jej się zdobyć równie atrakcyjną pracę, czy może śladem wielu swoich kolegów - byłych politycznych VIP-ów, będzie musiała się zadowolić tym, co zaoferują niegdysiejsi polityczni sprzymierzeńcy. Bo, jak się okazuje, los tych, którym przyszło rozstać się z politycznym świecznikiem, nie zawsze bywa usłany różami, a szukanie nowej pracy to często droga przez mękę.

Miękkie lądowanie. Kto takie zaliczył?

Spośród tych, dla których wybory 2018 roku oznaczały pożegnanie z polityczną elitą, najlepiej powiodło się chyba Waldemarowi Wyczachowskiemu. Starosta w latach 2014-2018, prawa ręka Antoniego Macierewicza, zdobył mandat radnego powiatu, ale miejsca w zarządzie powiatu koledzy z partii mu odmówili.

Nie brakowało takich, którzy mówili, że także zawodowo będzie musiał zadowolić się czymkolwiek, ale nic bardziej mylnego. Wycza-chowski po kilku miesiącach wyczekiwania (i po epizodzie na stanowisku inspektora w KWB Bełchatów) został bowiem wiceprezesem zarządu - dyrektorem ds. organizacyjnych kopalnianej spółki Betrans.

Można się tylko domyślać, że finansowo na tym nie stracił. Jak bardzo? O tym przekonamy się dopiero po publikacji oświadczeń majątkowych radnych, czyli już za kilka tygodni.

Zmiana pracodawcy nie najgorzej powiodła się także Elżbiecie Naturalnej. Przewodnicząca Rady Miejskiej PiS w poprzedniej kadencji, aspirowała do roli rozgrywającej na lokalnej scenie politycznej, ale ostatecznie w wyborach dosyć niespodziewanie wystartowała z list Plusa.

Mandatu nie zdobyła, a na dodatek dużo mówiło się o tym, że będzie musiała się pożegnać ze stanowiskiem sekretarza starostwa powiatowego, bo nie było żadnej chemii między Naturalną, a nową starostą, Dorotą Pędziwiatr. Sprawy potoczyły się szczęśliwie dla Elżbiety Naturalnej.

Dostała posadę w bełchatowskiej elektrowni i mogła sama poprosić o rozwiązanie umowy o pracę w starostwie. Czy wróci jeszcze do lokalnej polityki? Byłoby to zaskoczenie.

Mimo wyborczej przegranej szczęśliwie potoczyły się też losy Michała Michałka, szefa kleszczowskich struktur PiS, który przegrał walkę o fotel wójta Kleszczowa już po pierwszej turze i wówczas wydawało się, że może to być koniec jego politycznej kariery. Jednak szczęśliwie przed drugą turą poparł Sławomira Chojnowskiego, a ten odwdzięczył mu się kilka miesięcy później i powołał Michała Michałka na stanowisko wicewójta.

Aż tak nie powiodło się innemu politykowi, dla którego ostatnie wybory samorządowe okazały się fiaskiem. Grzegorz Gryczka nie tylko nie został prezydentem Bełchatowa, ale na dodatek nie udało mu się przeforsować utworzenia koalicji Ziemi Bełchatowskiej z PiS w powiecie.

Wicestarosta w poprzedniej kadencji zrezygnował z dowodzenia Ziemią. Na osłodę politycznej klęski pozostał mu mandat radnego miejskiego i funkcja dyrektora Szkoły Podstawowej w Kur-nosie Drugim, którą objął w środku roku szkolnego, po tym, jak odwołano poprzednią dyrektor tej placówki.

Również na stanowisku dyrektora wiejskiej szkoły skończyła inna przegrana ostatnich wyborów samorządowych, czyli Elżbieta Kudaj. Kandydatka do roli prezydenta Bełchatowa nie czekała na to, co o jej zawodowej przyszłości postanowi prezydent Mariola Czechowska (w roku szkolnym

2018/2019 Elżbieta Kudaj była wicedyrektorem Zespołu Szkolno - Przedszkolnego nr 9 w Bełchatowie, odpowiadała za klasy gimnazjum) i wiosną 2019 roku wystartowała w konkursie na dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Drużbicach.

Wygrała go, a tylko w ramach ciekawostki można dodać, że jej rywalką była Iza Zatorska, żona partyjnego kolegi Elżbiety Kudaj, Jacka Zatorskiego (w kadencji 2014-2018 oboje byli radnymi z list Platformy Obywatelskiej, choć na ostatniej prostej tej kadencji Elżbieta Kudaj ten klub radnych opuściła).

Lepiej niż się spodziewano poukładały się także losy Damiana Nowaka. Przegrał walkę o fotel burmistrza Zelowa, musiał się też pożegnać z radą powiatu, której był przecież wiceprzewodniczącym (ordynacja zabraniała mu startu w wyborach powiatowych). Wydawało się, że utrzymanie funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej nr 13, to wszystko na co może liczyć, gdy prezydent Mariola Czechowska zdecydowała, że Nowak zostanie dyrektorem Miejskiego Centrum Kultury.

Również decyzji Marioli Czechowskiej nową, powyborczą posadę zawdzięcza jej były wiceprezydent, Ireneusz Owczarek. Został szefem Miejskiego Zakładu Komunikacji w Bełchatowie, a zastąpił na tym stanowisku Renatę Rutkowską. Co ciekawe, dla byłej pani prezes również było to relatywnie miękkie lądowanie, bo w spółce została kierownikiem.

Każde z nich taką decyzję personalną mogło co prawda odebrać w kategoriach zawodowej porażki, ale jak przekonują przykłady wielu ich kolegów z politycznego podwórka, wyborcze rozliczenia mogły się dla nich skończyć przecież naprawdę dużo mniej korzystnie.

Twarde lądowanie. Dla kogo było mniej przyjemnie?

Po objęciu wiceprezesury Betransu przez Waldemara Wyczachowskiego w kuluarach dużo mówiło się również o tym, że ta spółka pisana jest także koledze, którego jako starosta popierał w wyborach, czyli Kamilowi Ładziakowi, do listopada 2018 roku wójtowi gminy Bełchatów. Pogłoski o tym, że Ładziak w Betransie zostanie kierownikiem, okazały się jednak przedwczesne, bo do tej pory były wójt pozostaje bez zajęcia.

Podobne trudności z odnalezieniem się na rynku pracy mają inni „zawodowi samorządowcy”. Dariusz Woźniak, w latach 2002 - 2018 wójt gminy Rusiec na razie żadnego nowego zajęcia nie podjął. Pracy (po zakończeniu przygody z Eko-Regionem) szuka także Szczepan Chrzęst, w kadencji 2010-2014 starosta, a w latach 2014-2018 prezes Bełchatow-skiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego.

Lepiej (choć może nie na miarę oczekiwań samego zainteresowanego) powiodło się Edwardowi Olszewskiemu. Niegdyś lider Plusa, od marca 2019 jest kierownikiem referatu ds. gospodarowania mieniem powiatu, choć wiele mówiło się o tym, że w kontekście koalicji PiS-Plus będzie mógł liczyć na stanowisko w zarządzie którejś z miejskich spółek.

Etatem w spółce Betrans zadowolić się też musiał Miłosz Rudnicki. Były prezes spółki PGM, były szef klubu radnych PiS w radzie powiatu, a nawet były radny, dla którego wybory 2018 okazały się katastrofą, nie wyszedł obronną ręką z politycznego aliansu Plusa i PiS-u.

Podobnie, jak Piotr Kopek, jeden z liderów Ziemi Beł-chatowskiej i prezes Wod-Kanu w poprzedniej kadencji. Mimo, że w drugiej turze wyborów prezydenckich murem stanął za Mariolą Czechowską, ta nie odwdzięczyła mu się po wygranej.

Kopka pogrzebała nominacja Dariusza Matyśkiewicza na wiceprezydenta Bełchatowa. Dla nikogo nie było tajemnicą, że panowie nie cierpią się i że prezesa Wod-Kanu prezydent Czechowska nie będzie broniła. Ostatecznie polityk Ziemi sam musiał się o siebie zatroszczyć. Po dosyć długich poszukiwaniach udało mu się zdobyć pracę w znanej na lokalnym rynku firmie z sektora przemysłu mięsnego.